Archief van
Auteur: Evelien

verlorene

verlorene

“Leer te verliezen en je leert te leven” Ik leerde vooral dat je heel veel kon krijgen, kon bereiken, als je je best maar deed. Er lag altijd wel iets in het verschiet als ik mijn best maar deed. In veel verschillende opzichten. Een beter mens, een succesvol werkende, de beste student. Heel misschien ook wel, nog net iets meer aandacht van degene waarvan ik het zo verlangde. Als ik maar mijn best deed, om het beste te zijn voor…

Lees Meer Lees Meer

Ten diepste zijn we allemaal mens

Ten diepste zijn we allemaal mens

Voor mijn opleiding heb ik een tekst geschreven voor het vak filosofie, het is mijn eindproduct en ook weer een eerste tekst om actief te worden op mijn blog 🙂 Inmiddels werk ik al ruim 8 jaar in de geestelijke gezondheidszorg waarvan ongeveer 5 jaar binnen dezelfde instelling. Op het instellingsterrein leerde ik M. kennen. We bleken een connectie te hebben die heel weinig te maken had met mijn werk. We hadden gemeenschappelijke interesses, onder andere surfen, muziek en het…

Lees Meer Lees Meer

de hopende

de hopende

“Hoop is de kunst om ergens aan te werken omdat het goed is, niet alleen omdat het kans van slagen heeft” De bovenstaande zin las ik in het boekje natriltijd van Riet Fiddelaers-Jaspers en beschrijft voor mij wat hoop kan zijn. Ik schreef lang niet vanwege alle turbulentie en onmogelijkheid daar woorden aan te geven. Inmiddels is de bol wat ontward en zijn het vooral andermans woorden die dichtbij mijn ervaringen staan. En toen kwamen de afgelopen maanden er allerlei…

Lees Meer Lees Meer

stellig gerust

stellig gerust

Experience is the hardest kind of teacher. It gives you the test first and lesson afterward. – Oscar Wilde Ik was stellig gerust, of ik wilde dat zijn, maar ik was er helemaal niet gerust op, ik kon mezelf niet geruststellen, de ander kon dat al helemaal niet. Het voelde als een wervelwind, om me heen, met aan mij de vraag in het midden te blijven staan, een bepaalde mate van rust te blijven voelen. Ik stond, maar delen van…

Lees Meer Lees Meer

het duister dat ons scheidt

het duister dat ons scheidt

Het erkennen van het zware kan ons verlichten – Marinus van den Berg – Het duister dat ons scheidt is de titel van een boek van Renate Dorrestein, zij heeft prachtige boeken geschreven. Deze blog heeft niet zoveel met het boek te maken, maar de zin bleef door mijn hoofd spoken. Want volgens mij is het duister dat wij allen proberen te ontwijken ook precies dat wat ons van elkaar kan scheiden. Het verdragen van wat duister is in onszelf…

Lees Meer Lees Meer

urgentie

urgentie

We verlangen het meest naar dingen die we niet kunnen afdwingen, maar enkel ontvangen. – Geertje Couwenbergh – Ik verlang ontzettend, naar heel veel verschillende dingen. En in die dingen zit ook wat ik tekort kom, of ben gekomen. Ik draag het met me mee en vecht ervoor. Maar het is zo, ik kan dit enkel ontvangen. Ik merk het in mijn werk, voel het ontzettend in mijn privé. Ik zie het om me heen. Er is een urgentie, vooral…

Lees Meer Lees Meer

stilstaand water

stilstaand water

“Als je troebel water met rust laat, wordt het vanzelf helder.” Loa Zi Dit is weer een schrijf en wis blog. De zomer was mijn periode van een soort bezinning. Heel veel gedachtes vlogen door mijn hoofd, met vlagen was het stil, soms een chaos en veel dezelfde rondjes. Veel verschillende ideeën om over te schrijven. En toch wordt het niet concreet. Het ironische is dat wat niet lukt, deel van het punt is dat ik wil maken. Er is…

Lees Meer Lees Meer

schraal

schraal

Misschien kwam het omdat ik best een tijdje in mijn leven het gevoel heb gehad niet succesvol te zijn. Door allerlei omstandigheden liep mijn leven anders dan ik had bedacht, anders dan de maatschappij/ mijn omgeving had verwacht. En vanuit dat gevoel kwam ik in werkland terecht. Oh wat wilde ik er graag bij horen. Wat wilde ik graag een van die succesvolle mensen zijn (voor zover die bestaan). In ieder geval, ik wilde bij hen horen, bij alles wat…

Lees Meer Lees Meer

de ellende van kwetsbaarheid

de ellende van kwetsbaarheid

Het is het toppunt van geluk wanneer een mens wil zijn wie hij is. – Desiderius Erasmus – Ik zou willen dat ik dat zou kunnen zeggen, dat ik wil zijn wie ik ben. De strijd, want dat is het, om daar te komen, woedt in alle hevigheid in mij. Ik hoor zo vaak om me heen: ik heb van mijn kwetsbaarheid mijn kracht gemaakt. Nou, ik niet. Ik snap vaak niet zo goed wat men daarmee bedoelt. En als…

Lees Meer Lees Meer

de inkeerling

de inkeerling

Ik zoek een nieuw woord, geen woord om te zeggen dat jij de liefste bent. Maar een nieuw woord om te zeggen wat ik beleef, ervaar, op dagelijkse basis. Ik zoek een nieuw woord omdat alle bestaande woorden associaties oproepen die helemaal niet zoveel te maken hebben met mijn ervaringen. Een nieuw woord zal dat vast ook doen, maar misschien iets minder. Het geeft misschien wat stof tot nadenken. Over onze woorden, de betekenis die we eraan geven en hoe…

Lees Meer Lees Meer