“Leer te verliezen en je leert te leven”

Ik leerde vooral dat je heel veel kon krijgen, kon bereiken, als je je best maar deed. Er lag altijd wel iets in het verschiet als ik mijn best maar deed. In veel verschillende opzichten. Een beter mens, een succesvol werkende, de beste student. Heel misschien ook wel, nog net iets meer aandacht van degene waarvan ik het zo verlangde. Als ik maar mijn best deed, om het beste te zijn voor die ander. In wiens ogen het beste weet ik niet precies, in die van mij of van die andere, maar in ieder geval iets beters dan het was. Aardiger vooral, voor die ander. Ergens zat het diep maar ook zo aan de oppervlakte. Er viel altijd wel iets te winnen, een doel te behalen, iets om naar te streven. Vooral de beste of betere versie van mijzelf, die ook elke keer bleek te veranderen in nog iets net buiten mijn bereik. Wel bereikbaar, maar weer: als ik mijn best maar deed. Een tijd geleden viel er ineens niks meer te bereiken, wel een hoop te verliezen.

Wat niemand me leerde was dat je ook heel veel kan verliezen, als je even niet oplet. En al helemaal niet hoe je met dit verlies om moet gaan. Terwijl er zoveel te verliezen is ook al hou je zo vast. Ik heb veel in de hand maar minstens zoveel ook niet. Ik verloor veel. Het kleine en soms ook het grote. Met hele grote regelmaat mezelf. Zoveel in mijn hoofd, zo weinig gebeurde in het echt en daardoor zag ik ook zoveel niet. Wat er misschien wel was. Ik had ruimte nodig, voor dat verlies. Want als het verlies groot was, werd de ander vaak ongemakkelijk. Ik zelf uiteindelijk ook. De focus terug om iets verkrijgen, terug naar daarvoor. Ik werd gewezen op. We zeggen zo makkelijk dat verandering een constante is, dat leven is een hele andere zaak merkte ik.

Ik kom ze nu veel tegen, degenen die heel veel verloren hebben. Veel meer dan ik. Die zoeken hoe ze daarmee om kunnen gaan. Ik voel mijn eigen ongemak. Ik wil ook graag dat ze zien wat er allemaal te winnen is. Daar zitten ze alleen niet en ik vaak eigenlijk ook niet. Wat ik voel naar hen, voel ik ook in mij. Zelfs naar wat ik heb verloren. Snel terug naar hoe het beter kan. Want hoe verlies je iets, zonder verloren te raken? Voor even is geoorloofd, maar voor lang liever niet.