blijf jezelf, word een ander

blijf jezelf, word een ander

Deze blog is weer een versie 2. Het is lastig om dingen te beschrijven die in mij spelen op een manier dat de ander het ook begrijpt. De tekst hierboven bleef me bij omdat ik zelf worstel met mijn kwetsbare complexiteit en ik mezelf  niet “heel” heb gevoeld de afgelopen tijd.

De afgelopen tijd was een hele worsteling, vooral met mezelf.

Ik kwam in contact met mijn kwetsbare complexiteit en kon niet trouw blijven aan mezelf. Elk mens is natuurlijk complex. Bij mij komt die complexiteit er soms uit op een manier dat ik er heel veel last van heb. Ik krijg enorme moeite om me te verhouden tot anderen, heb het gevoel dat ik in alles faal omdat ik niet aan verwachtingen kan voldoen. Vooral niet aan mijn eigen verwachtingen. Dat geeft me een eenzaam gevoel en zorgt ervoor dat ik het contact met mezelf kwijt raak. Als ik dat voel ga ik vechten, ik kom in een soort overspannen toestand en wil me anders voelen. Die overspannen toestand eindigt uiteindelijk in allerlei vormen van angst. Dan kom ik op een hellend vlak, moeilijk te doorbreken.

Toch kwam er weer een keerpunt, heel recent. Dat gaf me ruimte om na te denken over wat er nou gebeurt als ik me zo ga voelen. Vanzelfsprekend zit dit voor een heel groot deel in mij. Toch is er ook een context die me in ieder geval niet helpt om trouw te blijven. Er zijn weinig plekken in mijn omgeving waar ik kan zijn met mijn kwetsbare complexiteit. De maatschappij is erop gericht om er zo snel mogelijk weer vanaf te komen. En precies die beweging, ervan af willen, mezelf afwijzen zorgt ervoor dat ik er alleen maar dieper in terecht komt.

Zonder iemand voor het hoofd te willen stoten merk ik om me heen de verlegenheid, het onbegrip en onvermogen om om te gaan met die kwetsbare complexiteit van mij. Hoewel ik het grootste gedeelte niet uit verdragen de meeste mensen het niet. Die willen het oplossen, dragen van allerlei dingen aan om mij er van af te helpen. En juist dat maakt dat ik ook denk dat ik dit vooral allemaal niet moet ervaren en schaam ik me ook nog eens enorm dat ik dit allemaal ervaar.

Wat ik zelf te doen heb is precies zoals John O’Donghue beschrijft, ik moet trouw blijven aan mijn kwetsbare complexiteit. Er ruimte voor maken ook al voldoe ik dan niet aan mijn eigen verwachtingen en ook niet aan die van mij omgeving. Want mijn omgeving ziet mij toch ook het liefst als een stabiel functionerend individu. Toch voel ik me liever heel, ook als dat kwetsbaar en complex is.

 

2 gedachten over “blijf jezelf, word een ander

    1. Ik denk dat het belangrijkste kwam doordat ik op een retraite ging, in stilte met veel meditatie, heel verdrietig werd en me daar realiseerde hoe hard ik voor mezelf ben… Dat wil ik niet meer, lukt nog niet helemaal maar er is een begin.

      Dank je wel voor reactie! 🙂

Wees welkom om te reageren!